გული მომპარე...... უნდა დაისაჯო..... სიყვარულით მინდა დაგსაჯო - ყველაზე მძიმე სასჯელით. მაგრამ არ შემიძლია... ჩემს ხელთ რომ იყოს შენი ბედი, ალბათ მაინც ვერ შევძლებდი ცალმხრივი სიყვარულისთვის გამემეტებინე.... მეც ბედნიერი ვარ, როცა შენ გხედავ ბედნიერს. იცი, როგორ მიყვარს შენი გულიანი სიცილი? შენი ყველაფერი მიყვარს, მე შენ მიყვარხარ!!! ჩემი ოცნება ხარ! რას წარმოვიდგენდი, რომ ოცნებად მექცეოდა შენთან ერთად ხელიხელჩაკიდებული სიარული...
შენში მეორე "მეს" ვხედავ... ეჰ, რა დაუფიქრებლად ჩაგაბარე ჩემი გულის უსაზღვრო სივრცე... მტანჯავ, მაწამებ და უშენოდ მაინც არ შემიძლია. გნატრობ.... გნატრობ იმიტომ, რომ მენატრები! ტკივილამდე მჭირდები! ჩემთვის მთელი სამყაროს სუნთქვა ხარ!.... და კიდევ... კიდევ ჩემი სიცოცხლის დასაბამი! მიყვარხარ! უშენოდ ჩემთვის არაფერი არსებობს...
სიგიჟემდე რომ მომენატრები ხოლმე, ყველაფერში გეძებ, ვცდილობ სადმე ამოვიცნო შენი ღიმილი, თვალები, ჩურჩული... ასე მგონია, ყველა ცოცხალ არსებას შენ აძლევ სიცოცხლის ელექსირს....... ალბათ ვგიჟდები.. ალბათ მალე საბოლოოდ შემშლის სიყვარული და სიკვდილის დღემდე ვერ შეგელევი, ალბათ... შევიშლები და მეყვარები გიჟსაც...
მერე მაინც მაპატიებენ ამდენ ფიქრს შენზე... ნუ იღელვებ იმაზე, რომ ვინმე ჩემს სიგიჟეში დაგადანაშაულებს. მათ არასოდეს ეცოდინებათ ვინ ხარ ჩემთვის! ეჰ, მართლაც ცოტა მაკლია გაგიჟებამდე.... მაგრამ არ შემიძლია და უფლებაც არ მაქვს რამეში დაგდო ბრალი... შენ ხომ მეორე "მე" ხარ, რომელიც პირველ "მე"-ზე მეტად მიყვარს!....
No comments:
Post a Comment