Saturday, September 21, 2013

To Embrace Death

what an elegant way to embrace death

I
When the knell rung for the dying
soundeth for me
and my corpse coldly is lying
neath the green tree
II
When the turf strangers are heaping
covers my breast
Come not to gaze on me weeping
I am at rest
III
All my life coldly and sadly
The days have gone by
I who dreamed wildly and madly
am happy to die
IV
Long since my heart has been breaking
Its pain is past
A time has been set to its aching
Peace comes at last.

7 comments:

  1. პერიოდულად წარმოვიდგენ ხოლმე თავს შენს ადგილას. ზუსტად შენს ადგილას.

    ReplyDelete
    Replies
    1. რატო ქეთ, ეგრე არ შეიძლება.. არ წარმოიდგინო არასდროს!

      მაგაზე ჩემი შეხედულება მაქვს და სამწუხაროდ რაც უფრო არ ვაქცევ ყურადღებას, უფრო მართლდება.. არადა ცრუმორწმუნე არასდროს ვყოფილვარ :/

      Delete
    2. თითქოს პედროს პერსონაჟი ხარ შენ.

      Delete
    3. პედრო რომელი? :)

      Delete
  2. ალმადოვარის.

    ReplyDelete
    Replies
    1. აბა კარგად მითხარი, რაღაც ვერ ჩავჯექი კონტექსტში :)
      რომელი პერსონაჟი?

      Delete
  3. ერთ კონკრეტულს არ გავხარ. მაგრამ აი "ელაპარაკე მას" ან "ყველაფერი დედაჩემის შესახებ" ამათ ქალებს გავხარ.

    ReplyDelete