ნუში

ერთ ზაფხულს მე და ჩემი დეიდაშვილი ვისვენებდით ჩემ სოფელში.
ქართლშია ხსენებული..
ნუში იყო ახალი გამოსული და მივდიოდით ხოლმე ხავედროვანი ნაყოფის საჭმელად გზის პირას ჩამწკრივებულ ხაოიან ხეებთან და ვიკაწრებოდით ხოლმე..
ჩვენთან ერთად ჩვენნაირი დამსვენებლები ავიყოლიეთ და დავდიოდით ჯგუფ-ჯგუფად..
ერთელ, მორიგი პირჩაკოკლოზინების დროს, მოულოდნელად ისეთი წვიმა წამოვიდა რომ ერთმანეთის გვერდიგვერდ დანახვა გვიჭირდა..
წვიმა ისეთი თბილი იყო, ისეთი თბილი ...
ისეთი მსხვილი წვეთები ქონდა...
ისეთი მძიმე......... რომ შემიყვარდა...
მუხლამდე თბილი ნიაღვარი მოდიოდა...
ჩვენ სულ სველები, ფეხშიშველები, ხელგაშლილები, თავაწეულები, ყურებამდე გაღიმებულები და ბედნიერები ვხტუნავდით ნიაღვარში ))
ის დღე მიყვარს, ძალიან ძალიან!