მუზები

რაღაცის დაწერა მომინდა და არც კი ვიცი რა დავწერო ..
ისიც არ ვიცი საიდან დავიწყო,რომ მუზები მაინც მოვიდნენ ))
რა სასაცილოა, ადრე დღეს არ ვაგდებდი ხოლმე.. თუ არ ვწერდი საკუთარ ბლოგზე მაინც შემოვდიოდი და კომენტარებს ვკითხულობდი მაინც, ეხლა?
ეხლა მეორე ხარისხად, კი არა და შეიძლება ყველაზე უკანა ადგილას იდგას კიდეც.. რა ვიცი, არადა მინდა ხოლმე რომ ვწერო.. ჰმ..
რამდენი შეძლებია ერთ ნაბიჯს!!!
არადა შემეძლო უფრო მეტი მეთქვა, მეტი დამეწერა ნაბიჯის მერე..
ამხელა ემოციებს შეეძლო ამის ჩადენა, მარა მუზები გამიქრნენ? ნწ, არა, მუზების ბრალი არაა, ჩემიაარ მოვინდომე და სიახლეებს ავყევი, ამიტომ მივატოვე წერაც და ჩემი მუზებიც! :)
არ ვნანობ, ამ სიახლეებით ვცოცხლობ და ვსულდგმულობ ახლა მე.
მიყვარს ჩემი მდგომარეობა!
მიყვარს და მეყვარება, მუდამ მეყვარება!
იმედი მაქვს ესეთი შეტევები ხშირად მომივა :))
ნუ შეტევა რა, არ მეძინება, ჩემ ბუსს ძინავს, პატარასაც და დრო ვიხელთე :D