Comedy Club - Экзамен в кавказской школе

ფორუმში ვიქექებოდი და Comedy Club-ის ვიდეოს გადავაწყდი, იმის მერე არ მახსოვს რამდენჯერ ვუყურე თავიდან მოკლედ სხვამაც რომ იცოდეს რა

ბაღანე

აიჰ

***

ისე რა საინტერესოა, ადამიანი როცა ბედნიერია, რატომ უძნელდება წერა?
არა და ადრე უფრო მეტი ნეგატიური პოსტი მქონდა ბლოგში, ჰმ.. არა და პირიქით უნდა იყოს მგონი როცა ბედნიერი ხარ მაშინ უფრო უნდა გინდოდეს ეს ყველაფერი გარშემომყოფებს გაუზიარო.
აი მე მაგალითად, ეხლა რაღაცის დაწერა მინდა, მარა სიტყვებს ვერ ვპოულობ, ვერ ვაბამ თავს დავწერო ის თუ როგორი ბედნიერი ვარ, როგორ მიყვარს ყველა და ყველაფერი გარშემო. როგორს ვხედავ სამყაროს, როგორია ის ახლა ჩემთვის და როგორი იყო ადრე.
რავიცი, იქნებ მოვახერხო და გამოვხატო.

***

რა ყოფილა ეს მოუცლელობა...
სახლში 3 კომპიუტერი გვაქვს და ვერცერთზე ვერ ვასწრებ დაჯდომას. დავჯდები და ეგრევე ნატა იწყებს ჭყავილს მოდი და დაჯექი და ფორუმში შეიხედე, ანდა შენ ბლოგში შეიჭყიტე?!
მოკლედ ამასწინათ პოსტი გავამზადე, მეთქი დავპოსტავ და ბლოგი გაგვითიშეს, ხო გახსოვთ ის ბნელი დღეები კავკასუსის მომხმარებლები ბლოგებში რომ ვერ შევდიოდით? ხო და ეგ დღე იყო და მას მერე ის პოსტი ნახევრად დადრაFტული დარჩა და აზრებიც დამეფანტა. ეხლა ვცდილობდი პოსტის აღდგენას და ჩემი ფეხები! ვეღარ გავიხსენე რა უნდა დამეწერა სკლეროზ ბლია!
მოკლედ წერაც რომ არ დამავიწყდეს და ბლოგიც რომ არ დავივიწყო, ვსარგებლობ იმით, რომ ნატა მამიდაჩემს უჭირავს და აღუების თქმას ცდილობენ.

აბა დროებით ჩემო თანაბლოგერებო, იმედია 1 თვეში ისევ შემოგიერთდებით