Saturday, November 21, 2009
alone
დღეს განსაკუთრებულად ვარ ცუდად.
სხვაგან ვიყავი, სტუმრად.
მე და გიო ძალიან ხშირად ვიყავით ხოლმე იქ. მივდიოდით და საყვარელ ადამიანებთან ერთად ვისხედით, ვლაპარაკობდით, ვიცინოდით, ვთამაშობდით, ვუკრავდით, ვმღეროდით და გვიყვარდა...
პირველად ვიყავი მათთან სტუმრად უგიოდ.
მტკივა.
გული ტირის.
სული დამიობლდა.
გარს უამრავი ხალხი მახვევია და მარტო ვარ, სულ, სულ მარტო.
...როგორ მენატრება...
ძალიან ძნელია ამ ტკივილის გადმოცემა...
თანაც უკვე ვეღარაფერს ვხედავ, ეკრანი გაიბლარა და გულიც ყელში მაქვს მომდგარი...
მოგონებებმა დამახრჩო.
არა და რა ძნელია დარდის დამალვა.
როგორი ძნელია ტკივილის გაყუჩება.
...მწარედ მენატრება, ტკივილით...
Subscribe to:
Posts (Atom)